Wekelijks
komen ze bij elkaar waarbij bewegen het hoofdmenu vormt en als je goed luistert
hoor je de zekerheid aan de ene kant en proef je ook de angst voor de toekomst.
Aan tafel worden de verhalen over cruises en andere reizen gedeeld. Het beeld
dat de overheid en het bedrijfsleven met zijn reclame over de mensen
uitstrooien werkt als een soort pijnstiller. Dit zorgt ervoor dat de
werkelijkheid voor de massa niet echt bestaat en slechts bij flarden
doordringt.
De zogenaamde footprint is nog geen onderdeel van de dagelijkse
gesprekken op straat. Toch speelt in gespreksgroepen het thema, waaruit volgt
dat wij onze leefstijl zullen moeten veranderen, een steeds grotere rol. Een
deelnemer vertelt dat hij reeds ‘virtueel’ reist omdat hij niet meer wil
vliegen. ‘Je ziet het eigenlijk beter dan dat je er naartoe gaat’.
Wetenschappers vertellen dat we uiteindelijk heel anders moeten gaan leven als
we willen dat volgende generaties nog een kans hebben op een redelijk bestaan.
Aan de horizon doemt voor velen het beeld op van een totaal ander leven dat de
kleinkinderen staat te wachten. De wetenschap gaat er inmiddels vanuit dat
overbevolking als een molensteen om de nek van de mensheid hangt. Professor
David Pimentel van de Cornell Universiteit heeft een studie verricht naar de
omvang van de wereldbevolking. Als iedereen zo zou leven als wij in Europa komt
hij uit op 1,5 – 2 miljard mensen die op aarde duurzaam zouden kunnen leven.
Het zijn er echter inmiddels bijna 8 miljard.
Yuval Noah Harari schrijft in zijn 21 lessen voor de 21e eeuw
het volgende. ‘De mens is de biosfeer op verschillende fronten tegelijk aan het
destabiliseren. We onttrekken steeds meer grondstoffen aan onze omgeving en pompen
er gigantische hoeveelheden afval en gifstoffen in terug, wat leidt tot
veranderingen in de samenstelling van grond, het water en de lucht. We zijn
niet eens goed op de hoogte van de vele manieren waarop we het wankele
ecologische evenwicht dat in miljoenen jaren tijd is ontstaan nu verstoren’.
Uit naam van de ‘handel’ worden we opgezadeld met een grenzeloos systeem dat
vergiftiging niet schuwt. Het interview met een Nederlandse minister op de
radio is tekenend. De grieven van bewoners die lijden onder het vliegtuiggeweld
moeten worden gehoord, maar de ingeslagen weg zal worden vervolgd. Niets mag de
groei in de weg staan. In een breder perspectief verschijnt een vreemd beeld.
Als de wetenschappelijke bewering juist is dat er te veel homo sapiens op deze
planeet bivakkeren als onze leefstijl wordt overgenomen, dan zijn er niet
zoveel ‘morele’ oplossingen.
Volgens wetenschapper Terry Spahr van Earth
Overshoot zou het bij herverdeling in de wereld erop neerkomen dat we allemaal
moeten rondkomen van ca € 5000,- per jaar. Terug naar een soort stenen
tijdperk. Maar als er niet gedeeld gaat worden ontstaat een enorm probleem,
want wat gaat er met dat deel van de wereldbevolking gebeuren dat in feite die
hoge levensstandaard in de weg staat? Zou onze beschaving een oplossing bedenken
ondanks dat de geschiedenis op dit punt niet altijd even
positief is geweest? Een naderend dilemma
Wim Verhoeven
