VLIEGT DE UIL VAN DE VRIJE MARKT ZICH TE PLETTER ?

De man die de tijd van de grote gezinnen en de vroegere armoede of sobere levensstijl heeft meegemaakt zoekt naar woorden voor de huidige tijd. ‘De kosten van levensonderhoud zorgen ervoor dat ik steeds moet denken aan financiële zaken’. Door het oude plichtsbesef om als vanzelfsprekend te voldoen aan de plichten, voelt hij zich ingeperkt.  ‘Aan de gewone waarden van het leven kom je niet meer toe’.  Anderen constateren hier aan tafel dat normale menselijke waarden als het ware opgezogen worden en dat de bodem onder een sociale, rechtvaardige maatschappij langzaam verdwijnt. 

HET MOET KUNNEN MAAR KAN HET WEL?

Het is een door een huisjesmelker geconstrueerd bouwsel met woonkamer, douche en slaapkamer waarin een mens leeft. Een mens met een baan, die door allerlei omstandigheden niet in aanmerking komt voor een woning. Bovendien meldt ze dat een sociale huurwoning te duur voor haar is. Zij is een van de mensen die ik tegenkom op mijn reis onder de oppervlakte van dit ‘paradijs’ die de keuze hebben tussen bizarre huisvesting of dakloosheid. Ik word gewezen op een kapitalistisch fenomeen waarbij een woning uit de jaren dertig van de vorige eeuw astronomische bedragen aan huur oplevert.

DE WIJSGEER EN DE HANDGRANAAT

Op het drukke marktplein van een stad, met prachtige oude panden en grachten zat een man op een bankje die er uitzag als een oude Griekse wijsgeer. Hij was nog maar net aangekomen en had amper tijd gehad om zich te oriënteren toen er al enige nieuwsgierige stedelingen op hem afliepen. Een van hen vroeg wanneer hij ging optreden want zoals gewoonlijk waren er regelmatig artiesten die een act in de open lucht gaven. Plotseling richtte hij zich tot mij en vroeg of ik hem iets meer kon vertellen over het leven in deze tijd.