Hoewel de
groepen waarmee ik in gesprek ben een grote verscheidenheid vertonen zijn de
deelnemers bijna unaniem van mening dat we door de regering via media worden
gemanipuleerd. Als de discussie zich toespitst op de pensioenen blijkt dat zelfs
het woord misleiding valt. Reeds in een vroeg stadium lijkt een machine in
stelling te zijn gebracht om in talloze artikelen te laten verkondigen dat
korting van de pensioenen onvermijdelijk zou kunnen worden. Zelfs de aanhef
‘pensioenpot uitgehold’, wordt niet geschuwd.
Vorig jaar november was de
voor-massage van de ouderen in volle gang. Uiteindelijk zien we nu op 19
januari in de pers het bericht dat pensioenfondsen op tijd en duidelijk hun
deelnemers moeten gaan informeren als de korting eraan komt. Dit naast het
vrolijke bericht dat de lonen echt verhoogd worden. Dat laatste voor wat het waard is. Vermindering
van de pensioenen komt dus dichterbij, zover deze al niet heeft plaatsgevonden. Tegelijkertijd
verschijnt regelmatig achtergrondinformatie en in een stuk van Rob de Brouwer
wordt iets genoemd dat we allang weten.
‘Pensioenfondsen moeten door de regels
die de politiek zijn bedacht net doen of ze te arm zijn om hun beloften na te
komen’. De Brouwer vraagt zich vertwijfeld af ‘voor wie houden ze het geld
achter?’ Ouderen lopen inmiddels ca. 15% achter dus voor velen begint deze
vraag op z’n zachts gezegd interessant te worden. Zeker als je de gestegen
kosten van levensonderhoud in ogenschouw neemt. ‘Nationaal gezien hadden de
uitkeringen zonder problemen vijf miljard hoger kunnen liggen. Met als
bijkomend voordeel twee miljard euro meer inkomsten voor de belasting’, claimt
bovengenoemde columnist.
Je kunt de
vraag stellen of er geld achtergehouden wordt, maar net zo goed of er al geld
op een zijspoor is gezet, waardoor niet kan worden geïndexeerd of moet worden
gekort. Om dit spel te begrijpen moeten we terug in de geschiedenis en kijken
hoe een eerdere pensioenroof heeft plaatsgevonden. Een zogenaamde uitnamewet
onder de kabinetten van Lubbers en Kok heeft geleid tot het onttrekken van geld
aan het ABP-pensioenfonds. Er wordt gesteld dat het destijds ging om ca. 32
miljard gulden waarmee de overheidsfinanciën op orde zijn gebracht.
Hiervan
hebben de meeste mensen destijds niets gemerkt. Voor zover bekend is het bedrag
nooit teruggestort. Zou dit weer kunnen gebeuren of is er reeds iets
gereserveerd voor de nieuwe roof?
Aan tafel
zijn mijn gesprekspartners pessimistisch over het handelen van de overheid. Als
er in berichtgeving de beweegredenen om niet te indexeren of te moeten korten
‘kletskoek’ worden genoemd dan vinden zij dat er opheldering moet komen. In de
publicatie van De Brouwer wordt klip en klaar genoemd dat ouderen worden
bestolen.
Als er iets van je afgenomen wordt is dat bij één keer wellicht nog
te overzien, maar de lijn die nu is uitgezet voor de lange termijn, leidt voor
veel gepensioneerden naar de ‘galg’. Wij willen geen politiek geneuzel meer maar
een oplossing. Wat zou er gebeuren als alle oudere vrijwilligers gaan staken?
Wim Verhoeven
verhoevenkoffiekring@tele2.nl
