En dat slaat niet alleen op de
bodemdaling
Binnen de
muren van een prachtig monument vindt een ogenschijnlijk rustige en
uitgebalanceerde discussie plaats. De sfeer verandert plotseling als een
94-jarige haar ongenoegen uit over de huidige gang van zaken in onze
maatschappij. Anderen luisteren met verbijstering als zij verkondigt nog deel
te willen nemen aan acties op straat. Zij begrijpt niet dat een groot deel van
de bevolking, zoals zij zegt, is veranderd in makke schapen.
Op steeds meer
plekken stellen mensen eenzelfde vraag, die ook een zekere machteloosheid in
zich draagt. Wat moeten we doen als we ondergetrokken worden, niet door de zee
maar door de financiële problemen? De ontelbare berichten in de door de
overheid aangestuurde media trachten volgens de discussie-tafels de massa te
masseren en rijp te maken voor een verdere verlaging van de pensioenen. Vanaf 1
november is het regelmatig raak en vliegen de superlatieven om de oren van de
lezers die moeten gaan geloven dat dit de werkelijkheid is.
‘Pensioenpot uitgehold - pensioenen precair
- elke dag iets dichter bij de verlaging
van de pensioenen - economie draait volop, maar pensioenen blijven achter’, een
onafzienbare stroom die wil laten zien dat het nu eenmaal niet anders kan. Daarachter schuilt een duistere kracht die likkebaardend naar de beschikbare 1500 miljard euro kijkt die
verschillende bronnen melden. Hiermee
zou voor 50 jaar uitkeringen zijn afgedekt. Sommige berichten spreken over
een beoogd terugdringen van de staatsschuld, anderen wijzen op een Europees pensioen. Oudere gepensioneerden wijzen er nogmaals op dat er destijds is beloofd dat de uitkeringen welvaartsvast zouden zijn.
De waarheidsbarometer is tot het vriespunt gedaald. Schiphol lijkt volgens deskundigen rapporten te produceren met een verkeerde voorstelling van zaken. De lawaai-hel en de uitstoot van ultra fijnstof moeten worden opgevoerd ten koste van de gezondheid. Iemand merkt op dat dit in schril contrast staat met de energie transitie waarvoor de burger diep in de buidel moet tasten. Men draait en keert in een modderpoel die steeds donkerder kleurt. De mensen vragen zich af welke 'tak van sport' in het winstmodel van Nederland nog te vertrouwen is.
De waarheidsbarometer is tot het vriespunt gedaald. Schiphol lijkt volgens deskundigen rapporten te produceren met een verkeerde voorstelling van zaken. De lawaai-hel en de uitstoot van ultra fijnstof moeten worden opgevoerd ten koste van de gezondheid. Iemand merkt op dat dit in schril contrast staat met de energie transitie waarvoor de burger diep in de buidel moet tasten. Men draait en keert in een modderpoel die steeds donkerder kleurt. De mensen vragen zich af welke 'tak van sport' in het winstmodel van Nederland nog te vertrouwen is.
‘Sterf op tijd’, lijkt volgens sommigen een
beter recept dan afwachten, zeker als ik spreek met mensen die hulpverlenen aan
ouderen. Volgens deze bronnen zijn er steeds meer armen, die toch niet klagen,
omdat ze zich hiervoor schamen en ze dat van oudsher niet gewend zijn: ‘dat doe
je niet’. De oogst van de laatste tijd laat zien dat we op vele fronten op een
doodlopende weg zitten. De huizenmarkt zit inmiddels zo vast dat men spreekt
over het verdelen van schaarste. Een nieuw woord ‘spoedzoekers’ wordt geïntroduceerd dat de tragikomische betekenis
heeft dat gewone woningzoekenden beter kunnen emigreren.
In dit wonderlijke
‘paradijs’ zie je zaken die onwerkelijk lijken maar wel degelijk plaatsvinden.
Inmiddels komt een flink deel van de mensen met een middeninkomen bij de
voedselbank terecht (De Unie). De
vijftig plusser blijft werkloos, dus zonder vooruitzicht. (NDH 13/11). Het
Noordhollands Dagblad meldt op 12 november dat inmiddels twintig procent van al
het verzuim op het werk stress gerelateerd is. Drugsgebruik onder jongeren
heeft epidemische vormen aangenomen. (O.a. GHB).
Velen begrijpen de berichten
helemaal niet meer zoals het feit dat iemand uit een andere EU-lidstaat na één
dag werken recht moet hebben op een Nederlandse uitkering. Dit zoals de
commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid van het Europees parlement wil. Het
‘vaderland’ is veranderd in een doolhof waarin steeds meer mensen de weg
kwijtraken.
In het Zaanse Stadsblad wordt op 7 november bekend gemaakt dat 'de maatschappij zo complex is geworden dat steeds grotere groepen worden buitengesloten'. Een op de negen Nederlanders heeft moeite met lezen en schrijven. Hulpverlening moet daar verandering in gaan brengen. De vraag is of die inhaalslag de genoemde snel toenemende complexiteit kan compenseren. Hopelijk zakken we niet verder weg.
In het Zaanse Stadsblad wordt op 7 november bekend gemaakt dat 'de maatschappij zo complex is geworden dat steeds grotere groepen worden buitengesloten'. Een op de negen Nederlanders heeft moeite met lezen en schrijven. Hulpverlening moet daar verandering in gaan brengen. De vraag is of die inhaalslag de genoemde snel toenemende complexiteit kan compenseren. Hopelijk zakken we niet verder weg.
Wim Verhoeven
verhoevenkoffiekring@tele2.nl
