Het kind kijkt
kwaad omdat zijn moeder hem op iets betrapt heeft en laat dit duidelijk
blijken. In feite wil hij deze vragen over zijn gedrag niet. Hoe komt ze erbij
om hierover te beginnen? Maar zo snel laat de ouder zich niet uit het veld
slaan. Ze vraagt door en wil weten hoe hij ertoe is gekomen om dit te doen en
wie er medeverantwoordelijk zijn. Hij weigert botweg de toelichting, laat weten
dat hij dit geheim wil houden. Dit kwam in mijn hersenen bovendrijven toen ik met verbijstering zat te kijken naar het wekelijkse gesprek met de Minister-President.
Het interview ging uiteraard over het afschaffen van de dividendbelasting. Dominique van de Heijden vraagt uitstekend door. De ‘moeder’ wil meer over de achtergrond weten. Er komt geen openheid van zaken. Plotseling blijkt de democratie geheimen te hebben voor de burgers. Dat is vreemd.
Op 9 november
staat overigens in een persbericht onderaan, bijna weggemoffeld: ‘Een ingewijde
wijst intussen ook naar informateur Gerrit Zalm, die tevens commissaris is bij
Shell.Hij zou voor de maatregel hebben gepleit net als het olieconcern’. De
man die in een eerdere uitspraak het woord ‘sukkels’ gebruikte, lijkt nu
zelf toe te treden tot het door hem ontworpen gilde.
Het moet toch van tevoren
wel duidelijk zijn geweest dat deze maatregel op enorme weerstand zou stuiten. In
burgerforums en dialogen waaraan ik zeer regelmatig deelneem geloven mensen
niet meer wat ze zien en horen. ‘Er klopt gewoon niets meer van’ is een gematigde
opmerking vergeleken bij de tekst in mails van hen die aan de rand van de
afgrond terecht zijn gekomen.
‘De gieren vliegen boven ons’ vond ik wel een aardige.
‘We vinden dat kosten hoger worden, minder invloed kunnen uitoefenen en zien
een laag boven ons waarvoor praktisch geen grenzen bestaan’. Zo maar een paar dingen die
binnendrijven.Plotseling
verschijnt een prins van Oranje die 102 huizen in Amsterdam bezit. Vanaf het
circuit van Zandvoort staat hij voor de camera.
Strakke blik zonder humor
zo te zien, de focus op de business. Ik luister naar mensen die zich afvragen
hoe iemand na een ernstige ziekte weer zo de focus op geld kan leggen.Velen
hier op de bodem komen niet eens in aanmerking voor een huis of moeten zeer
lang wachten. Een vrouw is gescheiden, zij krijgt geen woning. Een garage
zonder ramen is haar ‘paleis’, zij heeft geen keuze.
Het is alsof
een deel van de maatschappij zich steeds verder verwijdert van hen die hier ook
leven. Er heerst grote verwardheid waarover de denker des vaderlands René ten
Bos het volgende zegt. We leven in het antropoceen, dat hij omschrijft als een
wolk waarin we ons wel bewegen maar de weg niet meer weten. Wordt dit bewust
veroorzaakt?
De grenzeloosheid lijkt de plaats te hebben ingenomen van
zekerheid en regels.Kunnen we
nog de waanzin ontdekken in het volgende? Een sigarettenfonds krijgt een
beursnotering in Amsterdam; valboete voor ouderen mag niet; een uitvaartcentrum
voor dieren; weerzinwekkende troep en dode dieren in de kledingcontainer;
16.600 mensen in de regio met suïcidale gedachten. (2016)
In de droom
die ik vannacht had zag ik een rem waardoor je het hele mechanisme kon laten
stoppen. Ik greep de handel maar alleen was het onmogelijk de zaak tot
stilstand krijgen. Plotseling verschenen er uit allerlei hoeken en gaten mensen
die hier ook aan gingen hangen.
Langzaam maar zeker vertraagde alles en trad er een stilte in van waaruit we weer een nieuwe start konden maken.
Langzaam maar zeker vertraagde alles en trad er een stilte in van waaruit we weer een nieuwe start konden maken.
Wim Verhoeven
verhoevenkofffiekring@tele2.nl
