De open brief van een door corona beperkte onderdaan in Nederland
Majesteit,
Als burger in uw koninkrijk had ik vroeger het idee dat mensen in uw positie bijzonder waren en dat dit ook tot uitdrukking kwam in het gedrag. Daarom is de laatste affaire zo moeilijk te begrijpen. Volgens berichten zou u ten aanzien van het handelen rond de herfstvakantie geen sorry willen zeggen.
U geeft de schuld aan de pers die er voor zorgde dat een reis die uiteraard beter geheim had kunnen blijven met een plof in de hersenen van uw onderdanen landde. (nu.nl 17/10). Velen realiseerden zich plotseling dat u kennelijk aan uw status een zekere onaantastbaarheid ontleent. Het eigen belang dat in dit handelen zo sterk naar voren komt en al vele malen bij eerdere gelegenheden de voorpagina’s sierden, staat in schril contrast met uw bezigheden in het land. Hier melden mensen een betrokken koning die het beste met ze voorheeft.
Het valt moeilijk met elkaar te rijmen en roept voor sommigen de vraag op wie de koning werkelijk is. Met een zekere ironie meldt de pers dat u al eerder een vakantie moest afbreken, namelijk na het neerstorten van de MH17. Hoewel er gesproken wordt over inschattingsfouten slaat de twijfel hierover toe. Men vraagt zich af welke betekenis de woorden hebben die u gezegd heeft : ‘ We willen er geen twijfel over laten bestaan: om het covid-19 virus eronder te krijgen, is het noodzakelijk dat de richtlijnen worden nageleefd’.
Ook in 2013 was er sprake van zo’n inschattingsfout rond de aankoop van het vakantiehuis in Mozambique. U zei toen ‘veel te hebben geleerd van dit fiasco’., althans zo staat het opgetekend. Toch is er nog iets dat veel erger is en waarvan de impact groter zou kunnen zijn. Volgens de mensen die ik heb gesproken is het afbreken van een vakantie onder druk van de publieke opinie schadelijker dan het besluit om weg te gaan. Zou uw grootvader Bernhard ook zo hebben gehandeld? Aan hem kleefden andere nadelen, maar standvastigheid kan hem niet worden ontzegd.
Het lijkt een zwaktebod om eerst een ‘weloverwogen’ beslissing te nemen en die later weer terug te draaien. Op ander gebied had u het natuurlijk niet zover moeten laten komen bijvoorbeeld om Arjan Lubach de draak te laten steken met de verhoging van de toelagen die uw familie krijgt. Ook hier ligt een gemiste kans. Als u ondanks de toekenning gevraagd had om een matiging dan had dat bij de burgers die geteisterd worden door de corona catastrofe, als positief zijn ervaren. Wat mist is een zeker inlevingsvermogen en het slaan van piketpaaltjes om ‘onderdanen’ die nu worstelen met hun bestaan het gevoel te geven dat de monarch meeleeft.
Tijdens gesprekken met ‘burgers’ merk ik dat er openlijk twijfel is ontstaan aan betrokkenheid en men zelfs de mogelijkheid niet uitsluit dat u meer geassocieerd wil worden met een andere groep. Oliver Bullough schreef het boek Moneyland, een zoektocht naar het verborgen geld van de superrijken. Als je in dat land leeft betaal je geen belasting, kun je paspoorten kopen en zijn er in feite geen belemmeringen voor een onbegrensd prettig leven. Maar wel een leven dat ten koste gaat van de gewone belastingbetaler en dat er voor zorgt dat de verhoudingen in de wereld steeds schever worden.
Met
vriendelijke groet
Een
onderdaan.
Wim Verhoeven
