KRUITVAT IN DE WOESTIJN

Op deze warme zomeravond staat met name een discussie met een aantal vrienden op het programma. Breed genomen zou het over economie, politiek, klimaat of technologie kunnen gaan. Het gesprek concentreert zich echter op het kapitalisme dat op hol is geslagen en dat de ongelijkheid kennelijk niet kan of wil verminderen. Sterker, deze wordt alleen maar groter. Een van de fundamentele vragen is of en in welke mate migratie hierdoor wordt aangewakkerd. Zijn westerse landen tot op zekere hoogte zelf verantwoordelijk voor een fenomeen dat ze krampachtig bestrijden? 

ALS JE OP JEZELF BENT AANGEWEZEN

Op zoek naar het slachtoffer dat in een verzorgingshuis is beland zie ik in de lange gangen mensen die hier om allerlei redenen verblijven, met af en toe een verpleegkundige. Je wordt als het ware geconfronteerd met het feit dat het leven plotseling tot stilstand kan komen. De stilte die er deze avond heerst lijkt een bijpassend ingrediënt en staat in schril contrast met hetgeen zich buiten afspeelt. Nadat de lift mij naar de eerste etage heeft gebracht word ik naar de kamer verwezen waar ik de vrouw kan vinden.