Mensen
kunnen soms boven zichzelf uitstijgen. Talent is dikwijls aanwezig, maar hoe
motiveer je iemand om dit te ontwikkelen en zichtbaar te maken? Tijdens het
slotspektakel van de talentenshow die op 23 mei in Purmerend door het RIBW werd
georganiseerd val ik van de ene verbazing in de andere.
Mensen die
om allerlei redenen beschermd wonen laten deze avond via een optreden zien dat
bij hen een la werd geopend. Hierin lijken alle krachten van iets dat bij
mensen sluimerend aanwezig is samen te komen. Alsof ze plotseling iemand anders
zijn. De metamorfose is enorm en op het
toneel verschijnen zangers, dansers en gitaristen, waarbij het een plezier is
om ernaar te kijken en te luisteren.
Een jury beoordeelt iedereen, een voor de
deelnemers spannend moment. De uiteindelijke winnares, met een op uitstekende
wijze ten gehore gebrachte Autumn Leaves van Ed Sheeran krijgt een waardecheque van € 250,-. Deze mag vrij worden besteed aan het verder ontwikkelen van
haar talent. Een gesprek met een van de
deelnemers leert dat dit een leven zichtbaar kan verrijken en een positieve stimulans is.
Deelnemers worden letterlijk in het zonnetje gezet |
Wat mij
mateloos interesseert na deze avond is hoe men zover is gekomen. Ik spreek met
Roula Tourgaidis, persoonlijk begeleider bij deze organisatie, over de
achtergrond van deze manifestatie.
Zij spreekt met grote passie over de mensen
die aan haar zorg zijn toevertrouwd. ‘Het is gewoon een kik voor mij om iemand
in het zonnetje te zetten’.
Ze heeft zoals ze zelf zegt een holistische kijk op
de medemens, een levensovertuiging dat alles onlosmakelijk met elkaar verbonden
is. Een van de drijfveren om dit te willen organiseren en te zorgen dat het een
succes zou worden. Samen met andere bezielde medewerkers zocht zij het
onderhuidse talent bij de mensen.
Een
zoektocht die volgens haar niet zo moeilijk was omdat al min of meer wist wie
dat waren en wat ze zouden kunnen. Toch
is het een gedurfde stap geweest. In eerste instantie was de reactie van
sommigen ‘dat durf ik niet’, maar er waren er ook die onmiddellijk lieten weten
het erg leuk te vinden. ‘Ik wil graag zingen’.
Het idee om
voor publiek op te treden was een volgende drempel. Allerlei zaken werden
uitgeprobeerd. Niet iedereen kan zomaar voor een zaal optreden, terwijl men
toch wel degelijk iets kan. Zo heeft Iemand bijvoorbeeld een gedicht
ingesproken dat later via deze opname met beelden ten gehore werd gebracht. Hij
stond dus niet zelf voor de zaal.
Het is
duidelijk dat van zo’n enorme operatie veel wordt geleerd en in de afsluiting
van dit gesprek komt dit nog eens duidelijk het volgende naar voren. We zullen
op een andere manier naar mensen moeten kijken. De grootste uitdaging is hoe
verbinding kan worden vormgegeven. Het huidige geld gedreven systeem heeft geen
doel meer. Er moet een kanteling in het
denken plaatsvinden.
Wim Verhoeven
verhoevenkoffiekring@tele2.nl