De berichten
die ik de afgelopen tijd van mensen mocht ontvangen laten deels de donkere kant
van de huidige situatie zien, soms hartverscheurend. De angst voor het onbekende. Anderzijds de absolute waardering voor de ongelooflijke inspanning van mensen in de zorg. Het is niet ondenkbaar dat nog enorme offers zullen worden gevraagd van burgers. Naast deze schaduwzijde komt ook iets
anders naar voren. Je mag het verwondering noemen. ‘Het is of de natuur zijn
plek weer opeist’. Iemand schrijft over dolfijnen die in havens
rondzwemmen, water dat weer helder is en de schonere lucht die we inademen.
