TUSSEN DE WAL EN HET SCHIP

In de Noorderkerk ontmoet ik weer de mensen, voor wie afkomst, bezit of wat je bent niet belangrijk zijn. Afgepeld tot mens, met een enorme rugzak, maar ondanks dat, een glimlach. Een blik vol verwachting als iemand interesse toont in wat hen bezighoudt. Zij komen in aanmerking om een keer per week hier een gratis maaltijd te nuttigen. Het aantal tafels dat bezet is, lijkt groter dan een aantal jaren geleden.

WAAR LIGT DE GRENS ?

De man die voor me staat heeft een doffe blik in de ogen. Hij legt uit dat zijn inkomen bestaat uit AOW en een klein pensioentje. De huur ligt rond de zeshonderd euro. De laatste jaren heeft hij zijn levensstijl steeds naar beneden bijgesteld. Eerst geen vakantie meer, dan de auto weg en zoals hij vertelt 'daarna zullen we zelfs op voedsel moeten proberen te bezuinigen'. Ik kan niet achter de schermen kijken en het verhaal in detail beoordelen maar de tendens is duidelijk. Uit alle berichten en gesprekken, komt een soort rode draad naar voren.